Kalau korang betul ikhlas buat filem, drama pasal isu ni n kononnya jalan citer korang tu ada moral, apsal x amik jer pondan2, mak nyah kat tepi-tepi jalan. yang sememangnya memahami perjalanan hidup dorang. train dorang jd pelakon tuk drama n filem korang.
aku teringat satu filem experimental yang mengangkat isu "pekerja2 sosial" termasuk pondan, maknyah n pelacur yg menjadi tema untuk pencegahan AIDS n HIV. Bukak Api klu tak silap aku tajuk filem tu. pelakon-pelakon dalam filem tu semuanya maknyah original. bukannya maknyah yang dipalsukan. kerana mereka-mereka ini memahami apa yang mereka lalui sendiri. bukan sandiwara yang dibuat-buat ataupun dilakonkan. tapi berdasarkan apa yang mereka lalui dan tempuhi.
cuba tanya pelakon-pelakon yang pernah membawa watak seperti itu. sebab apa mereka terima tawaran watak mcm tu? plg koman pon dorang akan ckp nak mevarietykan lakonan dorang. nak cuba pelbagai watak. bknnya merasai sendiri apa yang maknyah, pondan, bapok ni rasai, lalui, tempuhi n jalani kehidupan seharian. sepuluh kali berlakon watak yang sama, ia tetap lakonan dan bukan realiti. dan dorang n penonton x kan faham apa yang mereka-meraka (maknyah) ini lalui. sebab ini hanya lakonan semata...
p/s: teringat watak jelita aka budin dalam bukak api... :-)
0 comments:
Post a Comment